<figure class="wp-block-embed is-type-video is-provider-youtube wp-block-embed-youtube wp-embed-aspect-4-3 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe loading="lazy" title="Perfectly knew i was w/Afra Saraçoğlu" width="500" height="375" src="https://www.youtube.com/embed/CB1YK0CwKLA?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
</div></figure>



Afra wears looks by Gucci Cruise 2025 collection.



<pre class="wp-block-verse">Kendini nasıl seviyorsan, başkalarına da öyle öğretirsin seni sevmeyi. Bu büyük, şaşalı bir tatil değil; ev gibi hissettiğin o yer. Ama meraklanma sen de korkularının ardına saklanan o küçük çocuk değilsin artık. Şimdi yolunda her şey. Büyümek, dönüşmek, kendini korumak… Bazen kalabalıkta kaybolmak, çoğu zaman kullanılmış hissetmek ama her seferinde üstesinden gelmek. İlgi görmemek, çok ilgi görmek, en çok da umudunu yeniden bulabilmek… Hiç kaybetmemiş gibi. İnsanın her geçen gün yeni bir neden bulmasına hayatta kalmak denir. Yaşamak bu. Kalp atışların yükseliyor, aklına yeni bir fikir düşüyor, güneş yeniden yükseliyor. Ve sen büyütemediğin o çocuğa bir söz daha veriyorsun. Daha iyi bir versiyonuna dönüşmek, barışmak, oyunun kuralını yeniden yazmak, günlüğüne bir tik daha atmak… Her şey… Korkmadan uyumak. Kabuslar değil düşler görmek, karanlıktan kaçmamak… Aynada gördüğün o insanla barışmak; kendine yeni sözler vermek ve tutmak için var gücünle savaşmak için değilse neden? Rüyalar gerçekleşmek için; kendini her geçen gün yeniden gerçekleştirmek için. Şimdi bir kez daha kendinle yüzleş, daha iyi bir versiyonun için bir adım daha at! Her zaman daha iyi bir sen mümkün. Kendine itiraf edebildiklerin kadardır zaferlerin.</pre>



Cover Guest <span style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;"> Afra Saraçoğlu



Creative Direction and Words by<span style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;"> Duygu Bengi



<em style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;">Fashiıon Direction by Burak Sanuk



<em style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;">Directed by Merve Fatma



<em style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;">DOP Celal Burak Özgü



<em style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;">Fashiıon Editor Birce Naz Koş Murat Şentürk



Hair by Mustafa Akgül



Make Up by Aslı Bilge



Creative Production by BI Creative



Creative Team Aslı Kılbüker, Belgin Demirhan, Melike Duman, Tunga Yankı Tan, Umutcan Öncü⁠







3D Scanning and Animation by Çağatay Erbaş⁠



<em style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;">DOP Assistant Enes Akdağ



Color Utkan Topuzlu



Sound Designer Emirhan Ceylan



Gaffer Ömer Rauf Aksoy



Creative Production by BI Creative



Creative Team Belgin Demirhan, Birce Naz Köş, Şevval Küçüktır, Umutcan Öncü⁠



Gaffer Ömer Rauf Aksoy



Best Boy Taner Altundaş



Hair Team Enes Sakızcı, Yiğithan Yılmaz



Make Up Assistant Melisa Arslanboğa



Gaffer Assistants Berk Bayramlı, Doğan Güneş



Agent Beyza Eraydın PH7entertainment



Communications İpek Türer



Special Thanks to Ekin Bernay, Elif Petek Kızmaz

Based Istanbul TV: I PERFECLY KNEW I WAS… Afra Saraçoğlu

Biz bu sayıda kendimize dürüst olmayı seçiyoruz ve tüm o zayıf noktalara dokunduğumuz bir dünya içerisinde buluyoruz kendimizi. Hata nedir? Bazen güvenmek, bazen sevmek, bazen inanmayı seçmek bazen de teslim olmak olabilir mi?



Akıl ve mantık&nbsp;arasındaki çizgiyi kaybettiğinizde, terazi dengeyi her şaşırdığında bir hata durumu gündeme gelir. Çözümü ise itiraflarda saklı. Bu çetrefilli bir yolculuk, barışı sağlamak ise esas olan. Kendinle barışmak, eksik gördüğün yerlerin üzerine gitmek, yaralarını sarmayı bilmek&#8230; Kendini sevmekle başlıyor sanırım her şey.&nbsp;Kendini nasıl seviyorsan, başkalarına da öyle öğretirsin seni sevmeyi.&nbsp;Bu büyük, şaşalı bir tatil değil; ev gibi hissettiğin o yer.&nbsp;



Ama meraklanma sen de korkularının ardına saklanan o küçük çocuk değilsin artık. Şimdi yolunda her şey.



Büyümek, dönüşmek, kendini korumak…



Bazen kalabalıkta kaybolmak, çoğu zaman kullanılmış hissetmek ama her seferinde üstesinden gelmek.&nbsp;İlgi görmemek, çok ilgi görmek, en çok da umudunu yeniden bulabilmek… Hiç kaybetmemiş gibi.&nbsp;İnsanın her geçen gün yeni bir neden bulmasına hayatta kalmak denir.&nbsp;Yaşamak bu.&nbsp;&nbsp;



Kalp atışların hızlanıyor, aklına yeni bir fikir düşüyor, güneş yeniden yükseliyor.&nbsp;Ve sen büyütemediğin o çocuğa bir söz daha veriyorsun. Daha iyi bir versiyonuna dönüşmek, barışmak, oyunun kuralını yeniden yazmak, günlüğüne bir tik daha atmak için…&nbsp;



Şahsen fiziği ve hikaye anlatıcılığını birbirinden çok uzak görmüyorum. Evrenin geneline baktığında, hep bir açıklama arayışı içindesin çünkü bir şeylere anlam verebilmek için böyle bakmak gerek. Doğası gereği insan, hiçbir şeyi kanıtlayamaz, sadece aksini ispatlayamayacağını kanıtlayabilir. Varoluşunu tuhaf bir yerde sürdürmek, bir şeyi ilk kez itiraf etmek gibi. Temelde dünya, tüm o titreşimlerden oluşan “dinamik” bir yığın. İlk olarak, bu yığındaki dağınık parçalarını itiraf etmelisin.



Satın almak için&nbsp;<a href="https://shop.basedistanbul.com/">tıklayın.</a>

BASED ISTANBUL NO 44

Biz bu sayıda kendimize dürüst olmayı seçiyoruz ve tüm o zayıf noktalara dokunduğumuz bir dünya içerisinde buluyoruz kendimizi. Hata nedir? Bazen güvenmek, bazen sevmek, bazen inanmayı seçmek bazen de teslim olmak olabilir mi?



Akıl ve mantık&nbsp;arasındaki çizgiyi kaybettiğinizde, terazi dengeyi her şaşırdığında bir hata durumu gündeme gelir. Çözümü ise itiraflarda saklı. Bu çetrefilli bir yolculuk, barışı sağlamak ise esas olan. Kendinle barışmak, eksik gördüğün yerlerin üzerine gitmek, yaralarını sarmayı bilmek&#8230; Kendini sevmekle başlıyor sanırım her şey.&nbsp;Kendini nasıl seviyorsan, başkalarına da öyle öğretirsin seni sevmeyi.&nbsp;Bu büyük, şaşalı bir tatil değil; ev gibi hissettiğin o yer.&nbsp;



Ama meraklanma sen de korkularının ardına saklanan o küçük çocuk değilsin artık. Şimdi yolunda her şey.



Büyümek, dönüşmek, kendini korumak…



Bazen kalabalıkta kaybolmak, çoğu zaman kullanılmış hissetmek ama her seferinde üstesinden gelmek.&nbsp;İlgi görmemek, çok ilgi görmek, en çok da umudunu yeniden bulabilmek… Hiç kaybetmemiş gibi.&nbsp;İnsanın her geçen gün yeni bir neden bulmasına hayatta kalmak denir.&nbsp;Yaşamak bu.&nbsp;&nbsp;



Kalp atışların hızlanıyor, aklına yeni bir fikir düşüyor, güneş yeniden yükseliyor.&nbsp;Ve sen büyütemediğin o çocuğa bir söz daha veriyorsun. Daha iyi bir versiyonuna dönüşmek, barışmak, oyunun kuralını yeniden yazmak, günlüğüne bir tik daha atmak için…&nbsp;



Şahsen fiziği ve hikaye anlatıcılığını birbirinden çok uzak görmüyorum. Evrenin geneline baktığında, hep bir açıklama arayışı içindesin çünkü bir şeylere anlam verebilmek için böyle bakmak gerek. Doğası gereği insan, hiçbir şeyi kanıtlayamaz, sadece aksini ispatlayamayacağını kanıtlayabilir. Varoluşunu tuhaf bir yerde sürdürmek, bir şeyi ilk kez itiraf etmek gibi. Temelde dünya, tüm o titreşimlerden oluşan “dinamik” bir yığın. İlk olarak, bu yığındaki dağınık parçalarını itiraf etmelisin.



Satın almak için&nbsp;<a href="https://shop.basedistanbul.com/">tıklayın.</a>

Aşkın sınırlarında yankılanan bir çığlık, yalnızlık ve arzunun sahnesinde Pedro Almodóvar’ın tutkulu dokunuşlarıyla bir araya gelen bir benlik öyküsü… Tanıdık olduklarımız kimimiz için yalnızca bir sahne, kimimiz için ise yalın bir gerçek—karşınızda, The Human Voice!



İspanyol sinemasının usta isimlerinden Pedro Almodóvar, 2020 yapımı kısa filmi The Human Voice ile hem bir klasik esere modern bir yorum getiriyor hem de sinematik anlatımını farklı bir boyuta taşıyor. Fransız yazar Jean Cocteau’nun aynı adlı tiyatro oyunundan ilham alan kısa film, Almodóvar’ın İngilizce çektiği ilk film olma özelliğine sahip. Almodóvar, sinemasında kadın karakterlerin duygusal ve psikolojik katmanlarını derinlemesine işleyerek izleyiciyi hem zihinsel hem de duygusal bir yolculukta sersemletiyor. Bu filmde de Tilda Swinton’ın büyüleyici performansı, yönetmenin görsel dünyasıyla birleşerek minimalist ama yoğun bir deneyim sunuyor.&nbsp;



Tek bir mekânda terk edilmiş bir kadının, eski sevgilisiyle yaptığı son telefon görüşmesindeki duygusal yoğunluklar konu başlığımız. İzleyici, kadının hislerine kimi zaman mesafeli bir gözle bakarken, kimi zaman da onun duygusal karmaşasına kapılmaktan kendini alamıyor. Film, bu duygusal yoğunluk üzerinden aşk, tutku ve ayrılık kavramlarını düşündüren fikirler ateşliyor. Kadının eski sevgilisine duyduğu saplantılı tutku, bir noktada kendi benliğini de ikiye bölüyor: bir yanda özne olarak kendi varlığı, diğer yanda nesneleştirdiği ilişki durumu.&nbsp;



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-1 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="576" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E-1024x576.jpeg" alt="" class="wp-image-65007" style="aspect-ratio:16/9;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E-1024x576.jpeg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E-360x203.jpeg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E-680x383.jpeg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E-1536x864.jpeg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E-16x9.jpeg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E-1200x675.jpeg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/C0267FD2-FC71-4825-8B26-84120BF2AE2E.jpeg 1600w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="546" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/53CB401E-8061-49B8-83A4-E1D544763A7F-1024x546.png" alt="" class="wp-image-65005" style="aspect-ratio:16/9;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/53CB401E-8061-49B8-83A4-E1D544763A7F-1024x546.png 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/53CB401E-8061-49B8-83A4-E1D544763A7F-360x192.png 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/53CB401E-8061-49B8-83A4-E1D544763A7F-680x362.png 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/53CB401E-8061-49B8-83A4-E1D544763A7F-16x9.png 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/53CB401E-8061-49B8-83A4-E1D544763A7F-1200x639.png 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/53CB401E-8061-49B8-83A4-E1D544763A7F.png 1280w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>
</div>



Heidegger’in “Dil, varlığın evidir” sözünü hatırlatırcasına filmde kullanılan dil, hakikatin değil, bir yanılsamanın aracı olarak karşımıza çıkıyor. Kadının her sözü, sevgilisini geri kazanmak için birer performans gibi.&nbsp;Diğer yandan, telefon artık sadece bir iletişim aracı değil; iki kişi arasında somut bir sınır, elle tutulur bir bariyer. Kadının sesi, sevgilisine ulaşmaya çalışan bir köprü gibi görünse de aynı zamanda bu mesafenin sert bir tasviri—simgesel düzenin içinde sıkışıp kalmanın gerçek acısı.



Freud’un yas teorisine göre, sevilen kişinin kaybı sadece bir “öteki”nin kaybı değil, aynı zamanda benliğin bir parçasının yok olması anlamına gelir. Filmde kadının yalnızlığı da bu bağlamda varoluşçu bir perspektifle ele alınır. Sartre’ın “Öteki cehennemdir” sözünü tersine çeviren bir şekilde, kadının yalnızlığı, Cocteau’nun dediği gibi “öteki olmadan cehennem”dir.



Filmin görsel dünyası, Jean Cocteau’nun&nbsp;La Voix Humaine&nbsp;oyunundaki Giorgione ve Titian’ın ‘Uyuyan Venüs’tablosuna bir selam duruyor. Bu tablo, hem huzurun hem de erişilemeyen arzunun simgesi. Kadının trajedisiyle örtüşen bu görsel, basit bir dekor olmanın ötesine geçerek hikâyenin ruhuna ait somut bir parça olarak karşımıza çıkıyor. Venüs, idealize edilmiş bir arzu nesnesi olarak pasif bir bekleyişte kalırken, kadın karakter de bir telefon hattına tutunmuş, çaresizliğin sıkışıklığını resmediyor. Büyük çerçeveye baktığımızda, saplantılı tutkuların içsel çatışmalarını gözlemleyip tutkunun sessiz çığlıklarına kulak kabartıyoruz. Almodóvar, tıpkı Cocteau gibi aşkın, arzunun ve kimlik arayışının karmaşıklığını gözler önüne seriyor.&nbsp;



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-2 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow" style="flex-basis:66.66%">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="549" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048-1024x549.jpg" alt="" class="wp-image-65008" style="aspect-ratio:16/9;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048-1024x549.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048-360x193.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048-680x365.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048-1536x824.jpg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048-16x9.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048-1200x644.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/tumblr_03800b31dca93c8eef0a782de0e9ec03_9575995d_2048.jpg 1600w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow" style="flex-basis:33.33%">
<figure class="wp-block-image size-full"><img loading="lazy" decoding="async" width="800" height="900" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/9161-800x900-1.jpg" alt="" class="wp-image-65006" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/9161-800x900-1.jpg 800w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/9161-800x900-1-360x405.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/9161-800x900-1-680x765.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/9161-800x900-1-16x18.jpg 16w" sizes="auto, (max-width: 800px) 100vw, 800px" /></figure>
</div>
</div>



The Human Voice, hem Cocteau’nun mirasına saygı duruşunda bulunuyor hem de Almodóvar’ın kadın karakterlerin iç dünyasını derinlemesine keşfetme ustalığını bir kez daha ortaya koyuyor.&nbsp;Yalnızlık ve arzunun sınırlarında gezinen bu trajedi, bildik bir hikâyeyi çağdaş bir estetikle, sanki ilk defa anlatılıyormuş gibi yeniden doğuruyor.



Filmin etkisi havada bir duman bulutu gibi dağılırken bu tanıdıklığın içinde yalnız kalıyor ve içinde bulunduğumuz duyguları bir playlistte yoğunlaştırıyoruz:&nbsp;



<figure class="wp-block-embed is-type-rich is-provider-spotify wp-block-embed-spotify wp-embed-aspect-21-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe title="Spotify Embed: 152. Çalma Listem" style="border-radius: 12px" width="100%" height="352" frameborder="0" allowfullscreen allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; fullscreen; picture-in-picture" loading="lazy" src="https://open.spotify.com/embed/playlist/1I3h9M9JuVx2Hi63cPAezR?si=qiaAWnU_T9a3ULyD_CPPHQ&#038;utm_source=oembed"></iframe>
</div></figure>

The Human Voice

Koşuşturmanın tam ortasında; Tokyo metroları yolculardan daha fazlasını, sessiz hikayeleri taşıyor. Michael Wolf’un&nbsp;Tokyo Compression&nbsp;serisi, şehir sıkışıklığının ve modern yaşamın bitmeyen uğultusunun somut gerçekliğini yakalıyor.&nbsp;Wolf&#8217;un objektifi, şehrin cazibesinin ince kaplamasını soyarak, hem evrensel hem de benzersiz bir Japon hissi veren bir tükeniş, yabancılaşma ve sessiz metanet dünyasını ortaya koyuyor.



Tokyo Compression&nbsp;şehir hayatının ezici yoğunluğunu merkezeine alıyor—hem gerçek hem de mecazı açılarıyla.Kentsel ortamlara ilişkin keşifleriyle tanınan Michael Wolf, her seferinde bir deklanşöre basarak bizi Tokyo&#8217;nun yalın ve konsantre gerçekleriyle yüzleştiriyor. Yorgun yüzler, kenetlenmiş eller, buğulanmış camlar ve bir metro kapısına sıkışmış insanların kayıtsız ruh hali…&nbsp;Her fotoğrafta huzursuz bir samimiyet, izleyici ve konu arasında kaçınılmaz bir gerilim var, tıpkı Wolf’un belgelediği klostrofobik şartlar gibi.



Görsel olarak etkileyici olan bu eser, aynı zamanda Japonya’nın toplumsal yapısı ve kamusal alandaki kişisel alan paradoksu hakkında da çok şey anlatıyor. Şehir olarak Tokyo etkileyici bir düzene sahip olsa da, tıklım tıklım trenlerinin içinde kişisel alanlar belli belirsiz bir çizgi halinde karmaşık bir bütüne dönüşüyor.&nbsp;Kültürel nezaket ile fiziksel rahatsızlık arasındaki bu zıtlık,&nbsp;Tokyo Compression’ın kalbinde yer alıyor ve hem yabancı hem de tanıdık gelen bir gerçekliği yakalıyor. Tüm seri, bitmek bilmeyen kentleşmenin etkileri üzerine bir eleştiri işlevi görüyor—adeta bir propaganda gibi. Wolf, “Mega şehirlerdeki yaşamın sakinler üzerinde bıraktığı olumsuz etkiyi görselleştirmek istedim,” diyor ve böylece seriyi salt bir belgelemeden ziyade toplumsal kısıtlamalarımıza ve farkında olmadan kabullendiğimiz sınırlara dair bir yorum haline getiriyor.



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-3 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-full"><img loading="lazy" decoding="async" width="720" height="900" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/55.jpg" alt="" class="wp-image-64992" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/55.jpg 720w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/55-360x450.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/55-680x850.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/55-16x20.jpg 16w" sizes="auto, (max-width: 720px) 100vw, 720px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-full"><img loading="lazy" decoding="async" width="1888" height="2360" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888.jpg" alt="" class="wp-image-64986" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888.jpg 1888w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888-360x450.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888-1024x1280.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888-680x850.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888-1229x1536.jpg 1229w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888-1638x2048.jpg 1638w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888-16x20.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/883cb8714a923912cc6167c776270592888696bc_1888-1200x1500.jpg 1200w" sizes="auto, (max-width: 1888px) 100vw, 1888px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-full"><img loading="lazy" decoding="async" width="800" height="1000" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/fb37bf07de34966b64d995cf5311ed34j.jpg" alt="" class="wp-image-64987" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/fb37bf07de34966b64d995cf5311ed34j.jpg 800w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/fb37bf07de34966b64d995cf5311ed34j-360x450.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/fb37bf07de34966b64d995cf5311ed34j-680x850.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/fb37bf07de34966b64d995cf5311ed34j-16x20.jpg 16w" sizes="auto, (max-width: 800px) 100vw, 800px" /></figure>
</div>
</div>



Görseller, bu kişisel yorumu yoğun ve derin bir şekilde aktarıyor. Wolf’un yakın plan çekimleri, doku ve duyguları vurguluyor: cama dayalı bir yanağın izi, bir nefesin yoğunlaşması, kapalı bir göz kapağının zar zor algılanan titremesi. Konularının rahatsız edici yakınlığından kaçınmamayı seçerek, Wolf, izleyiciyi tutsak eden, tıpkı konuları gibi yoğun bir görsel etki yaratıyor. Seri, yalnızca gösterdikleriyle değil, bu anların ne denli cesurca yakalandığıyla da ön plana çıkıyor.



Tokyo Compression, bizi modern kentsel deneyimin rahatsızlığıyla yüzleşmeye zorluyor. Bunlar sadece metroda rastgele çekilmiş yabancıların görüntüleri değil; kalabalık alanlarda bile var olabilen yalnızlığın güçlü bir hatırlatıcısı olan kolektif bir tecridin portreleri. Wolf’un çalışması, yalnızca bulunduğumuz alanları değil, bu alanları tolere etme şekillerimizi de sorgulamamızı istiyor—belki de kendi zararımıza olacak şekilde.



<figure class="wp-block-gallery has-nested-images columns-default is-cropped wp-block-gallery-1 is-layout-flex wp-block-gallery-is-layout-flex">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="799" height="1000" data-id="64997" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18718.jpg" alt="" class="wp-image-64997" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18718.jpg 799w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18718-360x451.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18718-680x851.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18718-16x20.jpg 16w" sizes="auto, (max-width: 799px) 100vw, 799px" /></figure>



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="960" height="1200" data-id="64995" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/106_960x1200-min.jpeg" alt="" class="wp-image-64995" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/106_960x1200-min.jpeg 960w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/106_960x1200-min-360x450.jpeg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/106_960x1200-min-680x850.jpeg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/106_960x1200-min-16x20.jpeg 16w" sizes="auto, (max-width: 960px) 100vw, 960px" /></figure>



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="719" height="900" data-id="64994" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/051.jpg" alt="" class="wp-image-64994" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/051.jpg 719w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/051-360x451.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/051-680x851.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/051-16x20.jpg 16w" sizes="auto, (max-width: 719px) 100vw, 719px" /></figure>



<figure class="wp-block-image size-large"><img decoding="async" data-id="64988" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/14735c39aaa15f6963a5618f41ccc8d42150d679_1888-1024x1280.jpg" alt="" class="wp-image-64988"/></figure>



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="800" height="1000" data-id="64996" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/99123abc8bad33809994453f4f7e31e6j.webp" alt="" class="wp-image-64996" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/99123abc8bad33809994453f4f7e31e6j.webp 800w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/99123abc8bad33809994453f4f7e31e6j-360x450.webp 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/99123abc8bad33809994453f4f7e31e6j-680x850.webp 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/99123abc8bad33809994453f4f7e31e6j-16x20.webp 16w" sizes="auto, (max-width: 800px) 100vw, 800px" /></figure>
</figure>

Caught in Between the Rush—Tokyo Compression 

80&#8217;lerin New York&#8217;unun gerçekten nasıl bir yer olduğunu merak mı ediyorsunuz?&nbsp;Arlene Gottfried ile tanışmalısınız! Şehrin saf enerjiden, hamlıktan ve filtresiz duygulardan oluşan bir ağ olduğu bir dönemde, Gottfried oradaydı—elinde 35 mm kamerası—ve tüm bunları tek bir anı kaçırmadan yakalamayı aklına koymuştu.&nbsp;Hiçbir törpüleme, filtreleme ya da ışık oyunu olmadan, kameramızın merceğini uykusuz şehrin sokaklarında ve gölgelerinde yaşanan ham hayata doğru çeviriyoruz.&nbsp;



Gottfried&#8217;in New York&#8217;la olan aşk hikayesi sıradanlıktan oldukça uzak. Doğma büyüme Brooklyn’li olan sanatçı şehri fotoğraflamakla kalmıyordu—onu yaşıyordu.&nbsp;Beton orman onun oyun alanıydı, şehrin nabzı ise avucunun içi… Gerçekten lokal olmanın getirdiği kendine has rahatlıkla sokaklarda dolaşırken yakaladığı siyahların ve beyazların kontrastı, herhangi bir rengin olabileceğinden çok daha canlı, çok daha gerçekti. 



35mm kamerası adeta kendisiyle bütünleşmiş, onun bir uzantısı haline gelmişti.&nbsp;Günümüzün dijital çağının cilalı mükemmelliğini bir kenara bırakın;Gottfried, sadece filmle yakalanabilecek o çiğ otantikliği kucaklıyordu. Gren, kontrast, kusurlar—hepsi, fotoğraflarını insanlar kadar gerçek kılan unsurlar.&nbsp;Sujelerini çerçeveleme biçiminde inkâr edilemez bir samimiyet var, ister hazırlıksız bir anda yakalanmış olsunlar, ister cesurca merceğe baksınlar.



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-4 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1519" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg-1024x1519.webp" alt="" class="wp-image-64971" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg-1024x1519.webp 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg-360x534.webp 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg-680x1009.webp 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg-1035x1536.webp 1035w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg-16x24.webp 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg-1200x1781.webp 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_012.jpg.webp 1203w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1280" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg-1024x1280.webp" alt="" class="wp-image-64970" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg-1024x1280.webp 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg-360x450.webp 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg-680x850.webp 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg-1229x1536.webp 1229w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg-16x20.webp 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg-1200x1500.webp 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_HEADER.jpg.webp 1578w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-full"><img loading="lazy" decoding="async" width="564" height="835" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/4bcd19bb8bbb0b3e5878b3918ec7fdb9.jpg" alt="" class="wp-image-64969" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/4bcd19bb8bbb0b3e5878b3918ec7fdb9.jpg 564w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/4bcd19bb8bbb0b3e5878b3918ec7fdb9-360x533.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/4bcd19bb8bbb0b3e5878b3918ec7fdb9-16x24.jpg 16w" sizes="auto, (max-width: 564px) 100vw, 564px" /></figure>
</div>
</div>



Gottfried, New York&#8217;un yerel kültürünün özüne odaklanma konusunda bir yeteneğe sahipti. Başkalarının kaos gördüğü yerde güzelliği gördü, en beklenmedik yerlerde bağlantı anları buldu. Yaklaşımı, şehrin kendisi kadar spontane idi. En ikonik çekimlerinin birçoğu göz açıp kapayıncaya kadar gerçekleşti, fotoğraflandıklarının farkında olmayan insanları yakaladı. İşte bu sürpriz ve özgünlük unsuru, onun işini diğerlerinden ayırıyor. Onun imzası, duyguları, hisleri, tekrarlanması imkânsız anları belgelemekti. Bu, kelimelere ihtiyaç duymayan bir hikâye anlatma biçimi; her kare, New York Şehri&#8217;nin genişleyen, dağınık, güzel romanının bir bölümü. Bazen en güçlü görüntüler sadece orada olmakla ilgilidir. Kamera elde hazır olmak ve olayların içine korkusuzca dalmakla, Gottfried de bunun bir hatırlatıcısı.



Peki o&nbsp;Studio 54 gecelerine ne demeli? Diğerleri&nbsp;dışarıda sıraya girip içerideki ihtişamdan bir kesit görmeyi umarken, Gottfried bunun yaşayan, fotoğraflayan bir parçasıydı. İçeriden çektiği bütün kareleri, her şeyin mümkün gibi hissettirdiği bir dönemin vahşi, dizginlenmemiş ruhunu yakalayan zaman kapsülleri.&nbsp;Ünlüler, tuhaflar, kuralları çiğneyenler—hepsi onun merceğinin önünde yerini buldu, enerjiyle taşan karelerde ölümsüzleştirildi.&nbsp;Başkaldırı, yaratıcılık, şatafat ve Studio 54’ü kendisi yapan her şey; donuk bir halde, bir&nbsp;karenin içinde.



Yani, gerçek New York&#8217;u—kartpostal versiyonunu değil, altındaki gerçek nabzı—anlamak istiyorsanız, Gottfried&#8217;in eserlerine sizi davet edelim. Burnu havada, kibirli ve biraz da&nbsp;“orda olman lazımdı” der gibi bir havası var, kabul ediyoruz.&nbsp;Ama mesele de tam burada zaten. Zaman mekandan ayrılırken, Gottfried’in objektifine New York tarihinden dilimler ilişiyor. Biz de anların içinde siyah ve beyaza bürünüyoruz.



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-5 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1467" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-1024x1467.webp" alt="" class="wp-image-64972" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-1024x1467.webp 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-360x516.webp 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-680x974.webp 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-1072x1536.webp 1072w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-1430x2048.webp 1430w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-16x23.webp 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-1200x1719.webp 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_003.jpg-scaled.webp 1787w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1529" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479-1024x1529.jpg" alt="" class="wp-image-64973" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479-1024x1529.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479-360x538.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479-680x1016.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479-1028x1536.jpg 1028w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479-16x24.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479-1200x1792.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/1275479.jpg 1339w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>
</div>



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-6 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="688" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-1024x688.webp" alt="" class="wp-image-64974" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-1024x688.webp 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-360x242.webp 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-680x457.webp 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-1536x1032.webp 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-2048x1376.webp 2048w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-16x11.webp 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/18102024_Arlene-Gottfried_007.jpg-1200x806.webp 1200w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>
</div>

Unfiltered, Gritty, Raw: 80’s New York from Arlene Gottfried

Avrupa dışı kültürlerin dönüştürücü etkisini, yönetmen Ferzan Özpetek&#8217;in ilk filmi Hamam&#8217;daki duyarlılık ve derinlikle inceleyen nadir film bulunuyor. Avrupa sineması kendini keşfetme yolculuklarına ilham vermek için sıklıkla İtalya&#8217;nın romantik manzaralarına yönelirken, Türk Hamamı bu merceği yenilikçi bir şekilde tersine çeviriyor. Burada, İtalyan bir kahraman Türkiye&#8217;nin sıcaklığı ve maneviyatıyla karşılaşıyor, kendini ve beklenmedik bir aidiyet duygusunu İstanbul&#8217;un canlı, kadim kalbinde buluyor. Kültürlerin bu buluşması aracılığıyla Özpetek, kültürler arası keşfin güzelliğini ve getirebileceği derin kişisel dönüşümleri ortaya koyan bir hikaye yaratıyor.



<figure class="wp-block-gallery has-nested-images columns-default is-cropped wp-block-gallery-2 is-layout-flex wp-block-gallery-is-layout-flex">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="949" height="887" data-id="64956" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/435787528_18304283974195890_608924884008064459_n.jpg" alt="" class="wp-image-64956" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/435787528_18304283974195890_608924884008064459_n.jpg 949w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/435787528_18304283974195890_608924884008064459_n-360x336.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/435787528_18304283974195890_608924884008064459_n-680x636.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/435787528_18304283974195890_608924884008064459_n-16x15.jpg 16w" sizes="auto, (max-width: 949px) 100vw, 949px" /></figure>
</figure>



Ferzan Özpetek, Türk Hamamı&#8217;nda izleyicileri kültürlerin harmanlandığı ve kimliklerin dönüştüğü İstanbul&#8217;da sürükleyici bir yolculuğa çıkarıyor. Türkiye doğumlu yönetmenin bu ilk filmi, Roma&#8217;da yaşayan ve kariyer odaklı yaşam tarzı Marta (Francesca d&#8217;Aloja) ile evliliğini zora sokan İtalyan tasarımcı Francesco&#8217;yu (Alessandro Gassman) anlatıyor. Francesco, merhum teyzesi Anita&#8217;dan beklenmedik bir şekilde kendisine bir Türk hamamı miras kalınca, mülkü hızla satma planları yaparak İstanbul&#8217;a gider.



Francesco kendisine miras kalan hamamı satmak için İstanbul&#8217;a vardığında, teyzesinin hamamı sevgiyle restore edip işlettiğini ve bunu yapan ilk Batılı kadınlardan biri olduğunu keşfeder. Francesco, teyzesinin mektuplarını okudukça ve hamamı işleten Osman ailesinin hikâyelerini dinledikçe onun İstanbul&#8217;a olan tutkusunu anlamaya başlar. Aileyle, özellikle de Mehmet&#8217;le kurduğu bağlar, yerel gelenekleri benimsemesine ve hamamı satmak yerine restore etmeye karar vermesine yol açar. Karısı Marta boşanma planlarıyla geldiğinde, o da İstanbul&#8217;un büyüsüne kapılır ve nihayetinde kalmayı seçerek Francesco&#8217;nun hamam aracılığıyla yenilenme mirasını sürdürür.



Türk Hamamı, iki kültürü güzel bir şekilde iç içe geçirerek İstanbul&#8217;un canlı ruhunun kendini keşfetmeye nasıl ilham verebileceğine dair bir bakış sunuyor. İtalyan ve Türk geleneklerini harmanlayan Özpetek&#8217;in filmi, mirasın gücüne, insani bağlara ve İstanbul&#8217;un zamansız güzelliğine bir saygı duruşu niteliğinde.



<figure class="wp-block-embed is-type-rich is-provider-spotify wp-block-embed-spotify wp-embed-aspect-21-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe title="Spotify Embed: Hamam: The Turkish Bath" style="border-radius: 12px" width="100%" height="352" frameborder="0" allowfullscreen allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; fullscreen; picture-in-picture" loading="lazy" src="https://open.spotify.com/embed/playlist/4vWxYXQcFNdotR0DebXSx3?utm_source=oembed"></iframe>
</div></figure>

“The Turkish Bath” – A Journey of Self-Discovery and Cross-Cultural Connection

<h2 class="wp-block-heading">Fiziksel ile sezgiselin tam kesişim noktasında asılı bir hikaye. İkilikler üzerine, yeni deneyimler üzerine, belki de kendimize ait henüz tanımadığımız yönlerimiz üzerine&#8230; “Duo” bariz olanla ilgili değil—yüzeyin hemen altında gizlenene mercek tutuyor. “Eser sorular sorar, cevaplar vermez,” diyor Zeynep, sanki bu yerleştirme uzun süredir onunlaymış fakat kabuğundan çıkmaya yeni karar vermiş gibi. Yıllar önce hayal edilmiş bir düş olan &#8220;Duo&#8221;, Londra Tasarım Festivali’nde 2024’ün Landmark projelerinden biri olarak hayat buluyor. Mekânsal ve bedensel boyutları aşan ölçeği ile, Boyalı Salon’un ihtişamı ve yankılanan sessizliği içinde bu enstalasyon, boşluğa nefes aldırarak bizi etrafımızdaki dünyayı bir an olsun geride bırakmaya davet ediyor.</h2>



Sıkışık bir takvimde, devasa boyutlarda ve evinden kilometrelerce uzakta… Eserin kendi yolculuğu başlı başına bir hikâye konusu, bize bu süreçten bahset.



Melek Zeynep: Zevkle! “Duo” aslında yıllar önce hayal ettiğim ve tasarladığım bir eserdi; fakat ancak bugün hayat buldu. 2024&#8217;ün Landmark projelerinden biri olarak Londra Tasarım Festivali’nde sergilenmesi için yıl ortasında anlaşmaya vardık ve böylece “Duo”nun üretim sürecine başladık. Mekânsal ve bedensel boyutları aşan ölçeği çok heyecan verici, kendime yakın buluyorum.&nbsp;



Bu ölçeklerde çalışmak tabii beraberinde çok sıkı planlanması gereken bir üretim süreci getiriyor. İş her ne kadar sanatsal üretim kategorisinde bulunsa da; aynı zamanda mühendislik projeleri olan, malzeme ve etki raporları olan dev bir deneysel mekân kurgusu. Yaklaşık 110 kişilik bir lokal ekiple eserimizi tamamen elde ürettik ve Londra’da sergilenmek üzere gönderdik. Çok planlı ve yoğun bir çalışma dönemi geçirdik, ama bu bizim için her zaman böyleydi. Hep büyük bir heyecanla çalışıyoruz ve ne yazık ki bu heyecanı göstermek için her zaman geniş zamanlara sahip olmuyoruz.



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-7 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1536" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-1024x1536.jpg" alt="" class="wp-image-64934" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-1024x1536.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-360x540.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-680x1020.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-1365x2048.jpg 1365w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-16x24.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-1200x1800.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-scaled.jpg 1706w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1536" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-1024x1536.jpg" alt="" class="wp-image-64931" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-1024x1536.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-360x540.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-680x1020.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-1365x2048.jpg 1365w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-16x24.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-1200x1800.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-4-scaled.jpg 1706w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>
</div>



Tüm bu serüvenin senin üzerindeki yansıması nasıl? Başladığın andaki Zeynep ile şimdiki arasında neler değişti?



Melek Zeynep: Her proje, her eser bir parça dönüştürüyor insanı. İster istemez, o işin felsefesini ve bağlamını düşünürken, kendini de bir şekilde sürecin içine katıyorsun. “Duo” ile bu sefer kendi içimdeki kontrastları daha yakından incelemeye başladım. “İki” temasını hayatıma almamla beraber tüm Zeynep’lerimi konuşturuyorum. Bu süreç elbette izleyicisiz, daha doğal ve kendiliğinden gelişen bir deneyim oluyor—neyi değiştirdiğini ya da değiştireceğini düşünmeden yaşanıyor. Ama, bir şekilde mutlaka bir değişim oluyor.



“Duo&#8221;nun çok duyulu bir yönü var ve bu da eserlerin deneyimine spiritüel bir katman ekliyor. Projenin işitsel ve görsel unsurları nasıl bir araya geldi?



Melek Zeynep: Her tasarımcının tasarlama sürecine dair bir davranış biçimi var. Benimkisi şöyle işliyor: Eseri önce zihnimde görürüm, tam anlamıyla o ânın içinde belirir ve tüm tanıdıklığıyla bana kendini açar. Önce aramızda bu iletişim, bağ kurulur eserle ve sonra onu detaylandırmaya başlarım. Tasarlarken de özellikle algıyla oynayan, duyuları işin içine katan malzemeler ve deneyimler kullanmayı benimserim. Bu deneyimler işitsel, görsel, yer yer temasla ilişkilenen yer yer ziyaretçiyi dahil eden prensipler.&nbsp;



Tüm bunlar insanı yalnızca madde olarak algılamadığım ve sezgilerine temas etmeyi önemli bulduğum için. Sezgiye temas etmek insanda alan açar, sorular sordurur. “Duo” tam da böyle bir yerde duruyor. Bir cevap ya da tanım vermek arayışında değil, daha ziyade bir algı oyunu gibi davranıyor ve soruyu ziyaretçiye sorduruyor. Soru her şey, sergi de burada başlıyor.



<blockquote class="wp-block-quote is-layout-flow wp-block-quote-is-layout-flow">
“Her proje, her eser bir parça dönüştürüyor insanı. İster istemez, o işin felsefesini ve bağlamını düşünürken, kendini de bir şekilde sürecin içine katıyorsun.”



Melek Zeynep Bulut
</blockquote>



“Duo” deneyimi ardından bireylerin nasıl bir evreye geçmesini hayal ettin?



Melek Zeynep: “Duo” kendini doğuran algı ve bilincin bir ürünü, bir deri gibi davranıyor. Cevap vermekten çok soru için alan açıyor.&nbsp;



Duyuları var. Hafıza ve tanıdıklık hissi ön planda, ki bunları olabildiğince temel öğelerle kurguladık.&nbsp;Şöyle bir deneyim tasarladık: İlk olarak eserin ölçeği, göz ve perspektif arasındaki ilişki sizi yakalıyor, ardından mekânın havada asılı duran teatral anıt etkisiyle, hafifçe fiziksel algınızı sorgulamaya başlıyorsunuz.&nbsp;Sensörlerin ve ışığın sizi algılayıp tepki vermesiyle mekan sizinle bir yola başlar, yankı mekanizmaları devreye girer ve orada öylece yürüyüp ayrılırsınız.&nbsp;



Ziyaretçilerden bir evreye geçmelerini, o anda büyük dönüşümler yaşamalarını gibi radikal hayallerim yok. Ancak az evvel de bahsettiğim gibi “alan açmak” çok değerli bir tema “Duo”da.



Projenin boyutu ve arkasındaki mühendislik baş döndürücü bir boyutta. Üretim sürecinde fikirsel ve fiziki gelişim nasıl ilerledi? Fiziki aksındaki malzeme tercihleri dualite ve algı temalarıyla nasıl bir ilişki içinde?



Melek Zeynep: “Duo” yaklaşık 7000 küpten oluşuyor. Bu küpler sensörlü bir sisteme bağlı ve bu sistem, özel olarak tasarlanmış bir yapı içinde havada asılı duran bir tonoz mekanizması ortaya çıkarıyor. Eser bu aracılıkla ziyaretçinin de dahil olduğu çeşitli etki-tepki prensipleri üzerinden bir deneyim sunuyor. Yarı şeffaf ve şeffaf küpler, mikrofonlar, hoparlörler ve çeşitli sistemlerle desteklenerek canlı bir anıt yaratıyor. Üretimde yaklaşık 110 kişilik bir ekiple çalıştık, bahsettiğim gibi Türkiye’de ürettik ve tamamen elde özel olarak üretildi her şey. Bu süreç kavramsal temamız için de önem arz ediyor.



“İki” temasını işlerken yaşamın içindeki tüm dualiteler görünür oluyor elbette ve hem malzeme hem form hem de deneyimle bu ayrı bir sergiye de dönüşüyor. Ancak “Duo”, cevaplar vaadi olmayan bir yerleştirme. Aksine soruya alan açan ve doğrusal bir tanımı olmayan, açıklıkta bir yerde duruyor. Bu sebeple bu sorunun en güzel cevabı eseri deneyimlemekte.



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-8 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="683" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-1024x683.jpg" alt="" class="wp-image-64933" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-1024x683.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-360x240.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-680x453.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-1536x1024.jpg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-2048x1365.jpg 2048w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-16x11.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-2-1200x800.jpg 1200w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1536" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-1024x1536.jpg" alt="" class="wp-image-64932" style="aspect-ratio:3/4;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-1024x1536.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-360x540.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-680x1020.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-1365x2048.jpg 1365w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-16x24.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-1200x1800.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/Duo_MelekZeynepBulut_ldf24_Credi-3-scaled.jpg 1706w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>
</div>



Painted Hall köklü bir geçmişin hikayeleriyle beslenen ikonik bir mekan. Mekanın bu yönleri “Duo”nun tasarım sürecini etkiledi mi? Eser ve mekan nasıl bir ilişki içinde?



Melek Zeynep: Painted Hall gerçekten harika ve çok karakteristik bir mekân. Lokasyon olarak da ortasından meridyen çizgisi geçiyor, bunun üzerine “Duo”yu kuruyoruz. Bu bir yerleştirme için çok heyecan verici bir bağlam. Elbette bu kadar karakteristik bir mekânın içinde ikinci bir soyut, deneysel mekân tasarlamak fikri çok belirleyici, güçlü bir motivasyon. Mekân içinde mekân… Oldukça yerli yerince, hatta belki klasiği tanımlamış bir kurgu ancak kendi içinde soyut. Salonun şöyle bir öyküsü de var; içeriğindeki resimler hem soyut mitolojik figürleri hem de politik figürleri kapsıyor ve kendi içinde madde-mânâ arası gezinen bir kurguya sahip. “Duo” da güncel bir dille bunu yapıyor, iki farklı zamandan birbiri ile buluşuyorlar ve bir yeni hikâyeye eşlikçi oluyorlar.



Senin için sırada ne var?



Melek Zeynep: Hiç planlamıyorum. Hayatın getirdiği güzel fikirlere ve olasılıklara, hiç plansız tüm kalbimle her zaman açığım. Bakalım sırada ne var!



Melek Zeynep Bulut In Conversation with<span style="font-size: revert; text-align: right; color: initial; font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, &quot;Segoe UI&quot;, Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, &quot;Helvetica Neue&quot;, sans-serif;"> Tunga Yankı Tan

Right in “Duo” with Melek Zeynep Bulut

Feminist bir korku mu? Arındırıcı derecede grotesk mi? Coralie Fargeat’in yazıp yönettiği, abartılı gösterişin her karede kendisini hissettirdiği “The Substance”, modern bir kabus gibi. Demir Moore tarafından canlandırılan ve artık çok yaşlı olduğu gerekçesiyle işine son verilen TV yıldızı Elisabeth Sparkle, kaybettiğine inandığı gençliği ve güzelliğini tekrardan yakalama arzusunun verdiği çaresizlikle kendisini anonim bir bilimkurgu vücut geliştime programının içerisinde bulur. “İkiniz birsiniz” söylemi ile bir dizi talimatlar veren bu sistemde, gerekli talimatları takip etmesinin ardından Margeret Qualley’nin oynadığı Sue karakterini yaratır. Sue; canlı, genç bir kadın “mükemmelliğin” bir örneğidir ve Elisabeth’in kaybettiği her şeyi kazanmak üzere gelmiştir. Birbirini hem ruhsal hem de fiziksel olarak besleyip “bir” olarak 7’şer günlük devriyelerle hareket etmesi beklenen bu ikilinin sistemde bıraktığı en ufak bir pürüz, kalıcı hasarlarla gelecektir. Sistem çok net ve keskin uyum sağlarsanız her şey mükemmel dışına çıkarsanız her şeyin bir bedeli var. Bir denge var. O ve ben yok. Siz birsiniz. Film boyunca sürekli vurgulanan bu kavramlar, Kubrick olarak tanımlanabilecek geniş açılı ve sömürüden uzak görsel diliyle yeni nesil bir “ikon”u işaret ediyor.



<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-9 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="800" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-14-1024x800.png" alt="" class="wp-image-64913" style="aspect-ratio:1;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-14-1024x800.png 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-14-360x281.png 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-14-680x531.png 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-14-16x12.png 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-14.png 1200w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-full"><img loading="lazy" decoding="async" width="564" height="704" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-8.png" alt="" class="wp-image-64919" style="aspect-ratio:1;object-fit:cover" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-8.png 564w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-8-360x449.png 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-8-16x20.png 16w" sizes="auto, (max-width: 564px) 100vw, 564px" /></figure>
</div>
</div>



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="576" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15-1024x576.png" alt="" class="wp-image-64912" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15-1024x576.png 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15-360x203.png 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15-680x383.png 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15-1536x864.png 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15-16x9.png 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15-1200x675.png 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/11/image-15.png 1600w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>



Hepimiz Jekyll ve Hyde hikayesinin birçok uyarlamasını gördük, ancak Fargeat, yaratıcı cüretiyle bunu &#8220;Showgirls&#8221; ile birleştiriyor ve bu bile ona yeterli gelmiyor. &#8220;The Shining&#8221;deki halüsinasyon anını, Jack Torrance&#8217;ın küvette genç bir kadına sarıldığı ve onu kahkaha atan yaşlı bir cadıya dönüşmüş halde gördüğü anı fazlasıyla kullanıyor. Bunun ötesinde, Fargeat&#8217;ın imgeleri; &#8220;Carrie&#8221;deki kan gölü balosunu ve &#8220;Requiem for a Dream&#8221;deki bağımlılığın korkuya dönüşmesini hatırlatıyor. Tüm bu nüansları bu denli orijinal bir tona dönüştüren ise filmin minimal diyalogları, hikaye akışını destekleyen tipografisi ve Fargeat’in feminist öfkesi. Demi Moore ve Margaret Qualley’nin kusursuz performansı da bu hikayeye eklendiğinde öfke, dehşet, umutsuzluk ve intikam duygularını yaşadığınız anlar birbirini takip ediyor.



Sue&#8217;nun kendini bir &#8220;nesne&#8221; olarak konumladığı ve insanlara istediklerini kusursuzca verdiği bölümlerde filmin hicivsel tasarımı öne çıkarken; “insanlara istediklerini verme” konusu The Substance için yeni bir pencere daha açıyor. Film, en net dilde “egoların düellosu” olarak özetlenebilir. Elisabeth&#8217;in gerçek benliği ile geliştirilmiş benliğinin egemenlik için verdiği savaş, ruhun deformasyonunu fiziksel olarak da ortaya koyuyor.



The Substance bitiyor ama zihnimizde birçok soru var, cevapları ararken size bu playlist eşlik edebilir.



<figure class="wp-block-embed is-type-rich is-provider-spotify wp-block-embed-spotify wp-embed-aspect-21-9 wp-has-aspect-ratio"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<iframe title="Spotify Embed: The Substance" style="border-radius: 12px" width="100%" height="352" frameborder="0" allowfullscreen allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; fullscreen; picture-in-picture" loading="lazy" src="https://open.spotify.com/embed/playlist/5uncCqawowxo31BA39kLKZ?si=gUb3RAEbR8qou5AgokuoTg&#038;utm_source=oembed"></iframe>
</div></figure>

The Substance

Şunu bir netleştirelim, kiliseler artık sadece sofulara ait değil değil; gözü karalara, meraklılara ve mimari ifadelere yeni bakışlar arayanlara da ev sahipliği yapıyor. Tam da bu noktada, Holy Cross Church bizi karşılıyor. Brütalizm&#8217;in sert beton kabuğunın altında gizlenmiş beklenmedik bir yumuşaklık var, katmanlar halinde estetiği yeniden tanımlıyor. Her şey gördüğü gibi midir? Hiç sanmam. Bu asi monolit sadece başka bir minimalist bina olamktan öte; bir kalbi var ve hayat dolu incelikli ahşap iç mekanlarıyla içten dışa doğru ısınıyor.



İlk izlenimler mi? Ürkütücü, sanki bir Shirley Jackson romanından fırlamış gibi. Ancak soğuk dış görünüş sizi yanıltmasın, Kutsal Haç Kilisesi&#8217;nin kalbi altından, daha doğrusu ahşaptan. Karmaşık bir şekilde işlenmiş bu bal tonlu paneller, Brütalizm hakkındaki tüm varsayımlarınızı yeniden düşünmeye teşvik ediyor. Estetiğin imzası olan soğukluk ve maviliğin etrafına sıcak tonların girmesi için yer açıyor. Kontrast çarpıcı, neredeyse kafa karıştırıcı; bu kiliseyi böylesine cesur bir ifade haline getiren yegane element olarak bizimle buluşuyor. Adeta soğuk ve karlı bir günde, hiç ummadık yerden vintage bir kaşmir kazak bulmanın mimari eşdeğeri.



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1094" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-1024x1094.jpeg" alt="" class="wp-image-64899" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-1024x1094.jpeg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-360x385.jpeg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-680x727.jpeg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-1437x1536.jpeg 1437w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-1916x2048.jpeg 1916w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-16x17.jpeg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/photo-1691415058595-d18acf8bd102-1200x1282.jpeg 1200w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>



Bu tezatlığın arkasındaki mimari deha, Walter Förderer. Çelişkiler senfonisini özenle yöneten Förderer, dokular ve malzemeler arasındaki etkileşimi benzersiz bir şekilde anlayarak ziyaretçiyi baştan çıkarıyor. Sıcak olan soğukla, sert olan yumuşakla buluşuyor ve nihayetinde zıtlıklar uyuma dönüşüyor… Ham ve tavizsiz, ancak detaylarla dolu. Yarım kalmış mimari çözümlerden oluşan bir dünyada, Förderer’in vizyonunu otantik yapan saf ve etkileyici yaklaşımları oluyor.



Holy Cross&#8217;ta mesele sadece kütle ve form değil. Derin bir maneviyat var, bu yapının kendisinden daha büyük bir şeyle meşgul olduğu açıkça kendini bellli ediyor. Bu kiliseye adım atmakla kalmıyor onu deneyimliyorsunuz. Dışarıdan bir kale gibi kapalı ve korunaklı hissi, içeride kendisini bir vahiye bırakıyor. Tam da burada Förderer en cüretkar hamlesini yapıyor—ahşabı ana tasarım unsuru olarak tanıtıyor. Ahşap, betondan bir şey eksiltmiyor; tam tersine onu güçlendiriyor, sert ile narin, ham ile rafine arasında bir diyaloğun arasında kendimizi buluyoruz.



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="576" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5-1024x576.jpg" alt="" class="wp-image-64902" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5-1024x576.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5-360x203.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5-680x383.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5-1536x864.jpg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5-16x9.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5-1200x675.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-5.jpg 1920w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>



Brutalizmin soğuk veya steril sterotiplerine karşı çıkıyor Holy Cross—tıpkı Japonya’daki <a href="https://basedistanbul.com/concrete-poetry-of-tadao-andos-church-of-light">Tadao Ando’nun Church of Light</a> kilisesinde gördüğümüz gibi. Ancak Ando ışığı kullanarak ilahi, neredeyse eterik bir atmosfer yaratırken, Förderer kendi yönüne gidiyor. Brutalist yapısını yumuşatmak için ışığı davet etmiyor; bunun yerine malzeme üzerinden sıcaklık getiriyor, alanı daha topraklammış, neredeyse dünyevi bir hisle dolduruyor.



Brutalizm&#8217;in herkesin favorisi olmadığını söylemeye gerek bile yok. Onu havalı yapan ise onu “beğenip beğenmemenizi” umursamıyor oluşu. Holy Cross Kilisesi&#8217;ni özel kılan rafine, düşündürücü ve sürprizlerle dolu karakteri. Size meydan okuyan, saygınızı talep eden ve oradan ayrıldıktan çok sonra bile aklınızda kalan mekanlara ait bir karakter.



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="768" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-1024x768.jpg" alt="" class="wp-image-64898" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-1024x768.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-360x270.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-680x510.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-1536x1152.jpg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-2048x1536.jpg 2048w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-16x12.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/9m3rjd5pcc1d1-1200x900.jpg 1200w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>

Concrete Soul, Wooden Heart: Holy Cross Church

Bu yıl üçüncü kez Louis Vuitton, Art Basel Paris’teki yerini alırken, Grand Palais’nin Balcon d’Honneur&#8217;ünde Frank Gehry ile ortaklığını kutluyor. Gehry’nin mimari dehası, Balcon d’Honneur’de sergilenen beyaz balık heykelinde somutlaşıyor. Aerodinamik, zarif ve güçlü olan bu eser, Gehry&#8217;nin yapılarının temel karakteristik unsurlarını yansıtıyor. Ayrıca, Japon sanatlarına duyduğu hayranlık da burada kullanılan “washi” kağıtlarıyla gözler önüne seriliyor.



Louis Vuitton, Paris’in anıt yapılarından biri haline gelen Fondation Louis Vuitton binasını Gehry ile iş birliğiyle inşa etmişti. Yelken formundaki bu bina, Maison’un “seyahat sanatı” ilkesini şık bir şekilde yansıtıyor. Mimari, 2019’da açılan Maison Louis Vuitton Seoul binasında da ışık ve şeffaflıkla yeniden can buluyor.



Maison, bu ortaklığı parfüm şişeleri ve çanta koleksiyonlarıyla da genişletiyor. 2021’deki Blossom kapakları, Gehry’nin şeffaflık ve kıvrım estetiğini yansıtıyor. Aynı ilham, yeni çanta koleksiyonunda da görülüyor; Capucines ve BB modelleri Gehry’nin ikonik yapılarından izler taşıyor. Bu koleksiyon, Louis Vuitton’un yüksek zanaatkarlık mirasını modern tasarım anlayışıyla birleştiriyor.



Louis Vuitton’un sanatla olan derin bağı, Gaston-Louis Vuitton dönemine kadar uzanıyor. Bugün, Sol LeWitt, Takashi Murakami ve Yayoi Kusama gibi isimlerle iş birlikleri, Maison’un sanatla iç içe geçmiş mirasını sürdürüyor. Gehry’nin eserleriyle süslenen bu sergi, 16-20 Ekim tarihleri arasında Art Basel Paris&#8217;te sanatseverleri bekliyor.



<div class="wp-block-group"><div class="wp-block-group__inner-container is-layout-constrained wp-block-group-is-layout-constrained">
<div class="wp-block-columns is-layout-flex wp-container-core-columns-is-layout-10 wp-block-columns-is-layout-flex">
<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1279" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463198775_560345006369329_4112014769975618028_n_1080-1024x1279.jpg" alt="" class="wp-image-64884" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463198775_560345006369329_4112014769975618028_n_1080-1024x1279.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463198775_560345006369329_4112014769975618028_n_1080-360x450.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463198775_560345006369329_4112014769975618028_n_1080-680x849.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463198775_560345006369329_4112014769975618028_n_1080-16x20.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463198775_560345006369329_4112014769975618028_n_1080.jpg 1080w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>



<div class="wp-block-column is-layout-flow wp-block-column-is-layout-flow">
<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1279" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463493913_550068964337859_5167369031360437499_n_1080-1024x1279.jpg" alt="" class="wp-image-64885" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463493913_550068964337859_5167369031360437499_n_1080-1024x1279.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463493913_550068964337859_5167369031360437499_n_1080-360x450.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463493913_550068964337859_5167369031360437499_n_1080-680x849.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463493913_550068964337859_5167369031360437499_n_1080-16x20.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463493913_550068964337859_5167369031360437499_n_1080.jpg 1080w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>
</div>
</div>
</div></div>



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="1277" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463476570_1099725428353649_3605427606615781940_n_1080-1024x1277.jpg" alt="" class="wp-image-64886" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463476570_1099725428353649_3605427606615781940_n_1080-1024x1277.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463476570_1099725428353649_3605427606615781940_n_1080-360x449.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463476570_1099725428353649_3605427606615781940_n_1080-680x848.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463476570_1099725428353649_3605427606615781940_n_1080-16x20.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Snapinsta.app_463476570_1099725428353649_3605427606615781940_n_1080.jpg 1080w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>

Frank Gehry’s Legendary Collaboration with Louis Vuitton at Art Basel Paris

Nostalji kaplı sokak tasvirleri, geçmiş ve geleceğin nefes alan kentsel anlarıyla karşılanyoruz. Devin B. Johnson’ın &#8220;Ritual of Welcome&#8221;ına adım atarak kentsel tarihin katmanlı gobleninde; enerji, anılar ve anlatılmamış hikayelerle kaplı sokaklara açılan bir portalda kenidmizi buluyoruz. Hem New York hem de Kaliforniya&#8217;daki deneyimlerinden şekillenen Johnson&#8217;ın yolculuğu, antika arabalar ve kent manzaraları gibi tanıdık sembolleri yeniden yapılandırarak zamansız yansımalar yaratıyor. Sadece geçmişin bir anlık görüntüsünü yakalamakla kalmıyor, aynı zamanda geleceğe bakarken sokakların mirasını da canlı tutuyor.



&#8220;Ritual of Welcome”ı farklı kılan şey, kentsel ruhu açık bir şekilde kucaklayarak ortamın kaotik güzelliğini ve hayatın enerjisini resmetmesi. Johnson’ın tabloları, Kaliforniya’nın genişleyen manzaralarından, New York’un tarih kokan dar kaldırımlarına kadar uzanan bir yelpaze sunuyor. Johnson&#8217;ın kullandığı cesur dokular ve sessiz pastel tonlar şehir hayatının nabzını tutarken, her tuvaldeki katmanlı tarih izleyicileri sadece bir sahneyi değil, onunla birlikte gelen derin anlatıları da deneyimlemeye davet ediyor.



<figure class="wp-block-image size-full"><img loading="lazy" decoding="async" width="900" height="720" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/7318bcae4326102c99985f7dea64850e.jpeg" alt="" class="wp-image-64870" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/7318bcae4326102c99985f7dea64850e.jpeg 900w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/7318bcae4326102c99985f7dea64850e-360x288.jpeg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/7318bcae4326102c99985f7dea64850e-680x544.jpeg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/7318bcae4326102c99985f7dea64850e-16x13.jpeg 16w" sizes="auto, (max-width: 900px) 100vw, 900px" /></figure>



Johnson, tanıdık kentsel sembolleri taze, yenilikçi ifadelere dönüştürürken imzası haline gelen sokak kültürü yaklaşımını koruyor. Tuvallerden fırlayacakmış gibi duran figürler, sanki şehir yaşamının daha büyük anlatısına işlenmiş günlük hayatı temsil ediyor. Kalabalık sokaklardan sessiz, düşünceli anlara kadar, onun eserleri kentsel kültürün kalp atışlarını yakalıyor. Sanki sokakların kendisi sanata dönüştürülmüş gibi, her parça şehri yaşamış ve solumuş olanların ortak bilincine bir saygı duruşu niteliğinde.



&#8220;Ritual of Welcome” başlığı, rastgele seçilmiş bir ifade değil; Johnson&#8217;ın çalışmaları boyunca işlediği kabul, keşif ve miras temalarına işaret ederek zaman ve mekanın ötesine geçen kolektif bir deneyim. Hepimizi katılmaya davet eden açık bir diyalog; Johnson’ın kentsel paletinden çıkan bir davetiye.



Johnson’ın çalışmalarında nostaljik bir iz de var, özellikle pastel tonlar ve tanıdık kentsel imgeler aracılığıyla. Bu eserler, bir zamanlar yürünmüş sokakların, görülmüş sahnelerin ve paylaşılan hikayelerin anılarını canlandırıyor. Hem sanatçıyı hem de izleyiciyi şekillendiren şehir manzaralarının evrimini kapsayan bu parçalar, adeta birer zaman kapsülü işlevi görüyor. Bu nostaljik katman, gözlemlemenin ötesine geçerek izleyiciye Kaliforniya, New York ve ötesindeki sokakların hikayeleriyle örülmüş ortak bir tarihle etkileşim kurma fırsatı sunuyor.



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="576" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4-1024x576.jpg" alt="" class="wp-image-64875" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4-1024x576.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4-360x203.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4-680x383.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4-1536x864.jpg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4-16x9.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4-1200x675.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/Adsiz-tasarim-4.jpg 1920w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>

From Concrete to Canvas: Devin B. Johnson’s Urban Journey

Tüm hayatınız boyunca çizgiyi çekecek doğru yeri arayabilir ya da Nan Goldin&#8217;in yaptığı gibi gözlerinizi açıp çizginin kaybolduğunu seyredebilirsiniz. Goldin, Gagosian&#8217;daki son sergisi You Never Did Anything Wrong&#8217;da yüzyılların sanatını ve modern yaşamı bir araya getirerek bizi neyin müzeye ait olduğunu ve neyin fotoğraf makinemizde saklı kalması gerektiğini yeniden düşünmeye itiyor. Ham, şahsi ve tepeden tırnağa Goldin.



Goldin samimiyetin tarihçisi rolünde, Instagram bunu trend haline getirmeden çok önce, kamerayı içe doğru çeviren kişilerden. İşleri, performatif olanın ötesine geçerek, cilasız gerçekliğe ayna tutuyor. You Never Did Anything Wrong, yeni Goldin&#8217;e bir ilk bakış sunuyor &#8211; hala tanıdık ama aynı zamanda kendi kurallarını yıkan, fotoğraf ve filmi daha önce yapılmamış şekillerde birleştiren bir Goldin. Soyut alanlara derinlemesine adım atarak, Rönesans ve Barok başyapıtlarını, arkadaşlarının ve sevgililerinin samimi portreleriyle bir araya getiriyor; adeta aynı nefesi paylaşıyorlarmış gibi. Belki gerçekten de paylaşıyorlar.



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="819" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/ref-image-1024x819.jpg" alt="" class="wp-image-64857" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/ref-image-1024x819.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/ref-image-360x288.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/ref-image-680x544.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/ref-image-16x13.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/ref-image-1200x960.jpg 1200w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/ref-image.jpg 1500w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>



<figure class="wp-block-image size-large is-resized"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="358" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-1024x358.jpg" alt="" class="wp-image-64853" style="width:840px;height:auto" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-1024x358.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-360x126.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-680x237.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-1536x536.jpg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-2048x715.jpg 2048w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-16x6.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/GOLDI_2024.Orpheus_Dying_CRP-1200x419.jpg 1200w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>



Sergi, hayatınızın kürasyonunu yapmaya davet eden üçüncü bir gözü çağrışıtırıyor. Parçaları incelerken, sanatın modern dünya ile etkileşimde bulunan ve bağlantı kuran bir araç olduğuna dair kısa bir manifesto bulabilirsiniz. Serginin merkezinde yer alan Stendhal Syndrome (2024), klasik sanat ve kişisel anların çarpıcı bir tezatı olarak öne çıkıyor. Goldin, Rönesans sanatını iç çevresinin modern resimleriyle birleştirerek kontrast üzerinde düşünmeye cesaret ediyor; yüzyılları, “yüksek sanat” ile “günlük yaşam” arasındaki bölünmeyi gülünç hale getirecek şekilde çökertiyor. Sergilenen görsel paralelliklerin rahatsız edici ve kasıtlı doğası, neyi neden ölümsüzleştirmeyi seçtiğimizi sorgulatıyor.



Kavramsal olarak sergi, derin insani temaların ağır bir ağını örüyor. Goldin&#8217;in ızgara kullanımı, Rönesans başyapıtları ile kendi derin samimi anlık görüntüleri arasında görsel bir diyalog oluşturuyor. Aksi takdirde ilgisiz hissedilebilecek olan, onun kurgusu sayesinde anlamlı bir şekilde bağlanıyor.Örneğin Orpheus Dying&#8217;de (2024), 19. yüzyıldan kalma bir tablo, sevgilisi Tony&#8217;nin 1977 tarihli bir fotoğrafına ayna tutuyor; her iki figür de aynı ürkütücü pozda yakalanmış, izleyiciyi yasın ve güzelliğin zamansızlığıyla yüzleşmeye zorluyor.



Nan Goldin, elli yıllık kariyerinde her zaman bir adım önden ilerleyen bir provokatör oldu. Bu sergi onun hala geliştiğini, hala zorladığını ve hala korkusuz olduğunu kanıtlıyor. Eğer Nan Goldin&#8217;i bildiğinizi düşünüyorsanız, bu sergi, anladığınızı düşündüğünüz her şeyi sorgulatacak. Dürüst olmak gerekirse, mesele de tam olarak bu.



<figure class="wp-block-image size-large"><img loading="lazy" decoding="async" width="1024" height="701" src="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-1024x701.jpg" alt="" class="wp-image-64854" srcset="https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-1024x701.jpg 1024w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-360x247.jpg 360w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-680x466.jpg 680w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-1536x1052.jpg 1536w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-2048x1403.jpg 2048w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-16x11.jpg 16w, https://cms.basedistanbul.com/wp-content/uploads/2024/10/MhIjXqMWYqK_2400x2400-1200x822.jpg 1200w" sizes="auto, (max-width: 1024px) 100vw, 1024px" /></figure>