Daidō Moriyama – A Broken Composition of Reality 

Kaybolan zamanın, bozulan gerçeğin merceğinde karşılaştığımız gölgelerin çeşitliliğinde bir ayna saklı—yabancılaşmanın sarsıntısının dahi fark edilemeyeceği bir yerde… Kendi realitelerimiz içinde, hayat dediğimiz film şeridinin durmadan üzerimize gelen karanlık ve çarpıcı kareleri arasında objektifimiz Daidō Moriyama’ya ilişiyor. Bizi karşılayan ise içimizde kalanları dışarı vurmak adına bir öğreti.

Kısa bir süre önce Japonya’ya taşındığı iddiaları oluşan Kanye West ve yanında olmazsa olmazı Bianca Censori, Tokyo’da ancak “upper-class homeless” olarak tanımlanabilecek hayat tarzlarıyla karşımıza çıktı. Bu sürecin içinde kültür ikonu Ye’nin yolları Daidō Moriyama ile kesişmiş olmalı ki yeni albümü “Bully”nin kapak görselinde sanatçının imzası bulunuyor. Moriyama’nın objektifinin Ye’nin yaratıcı vizyonuyla buluşması, albümün sadece müzik değil, aynı zamanda görsel bir deneyim olarak da çarpıcı olacağının sinyallerini veriyor. Bu noktada tek umudumuz, bir “Vultures” vakası ile daha karşılaşmamak.

Japonya’nın Provoke dönemi olarak adlandırılan kaotik 60’lar ve 70’lerinde, günümüzdeki ‘are, bure, boke’ tarzının ustalarından biri olan, fotoğrafçılık dünyasının normlarına meydan okuyarak bu sanatın doğasını yeniden tanımlayan Daidō Moriyama, cesur ve alışılmadık bir tarzla devrimsel nitelkite. Bu tarz, geleneksel fotoğrafçılık kodlarından radikal bir kopuşun kapılarını aralıyor.

Moriyama, fotoğrafçılığı bir tür demokratik dil olarak benimsiyor ve ekliyor ‘’Benim için fotoğraf, güzel sanatlar yaratmanın bir aracı değil, hakiki gerçeklikle karşılaşmanın eşsiz bir yoludur.’’ Bu söylemle kamera görüntüleri yakalayan bir araç olmaktan çıkıp değişen toplumun özünü kavramayan bir ayna kimliğine bürünüyor. Hızla dönüşen bir dönem; her karede hem geçmişin hüzünlü yankıları hem de geleceğin belirsiz izlerinin somut yansımaları var. 

Provoke hareketine dahil olan Moriyama 60’ların sonuna ait iknoik “Are, Bure, Boke” tarzını ana dili olarak benimsiyor. Böylelikle geleneksel fotoğraf normlarını radikal bir şekilde reddederek fotoğraf, hafıza ve gerçeklik arasındaki sınırları bulanıklaştıran kaotik, neredeyse anarşik bir görüntü dizisi sunuyor. Moriyama genellikle kentsel yaşam ve onun cesur alt katmanlarını, alışılmadık kompozisyonlar, yüksek kontrastlı siyah-beyaz görüntüler ve uçup giden gündelik anlarla aktarıyor. Kesinlikle yabancılaşma, geçicilik ve modern yaşamın parçalanmış doğasına karşı bir manifesto niteliğinde.

Objektifi toplumun içsel dünyasını, karanlık köşelerini ve varoluşsal karmaşalarını derinlemesine sergileyen bir psiko-drama. Var olan her şey gibi, fotoğraflarını da bozulmuş, hırpalanmış halinin özü olduğunu gözler önüne sererek onları keskin çizgilerle rahatsız edici bir vurguya dönüşmüş. Ham ve filtrelenmemiş bir yaklaşım, karanlığı da gölgesiyle beraber var eden bir özümseme gibi—muğlak ve alabildiğine çıplak.