Dogtooth

Yorgos Lanthimos’un Dogtooth filmi, geleneksel anlatı yapılarını ve toplumsal normları sorgulayan, sinematik bir bilmece olarak öne çıkıyor. 2009 yılında yayımlanan bu Yunan psikolojik draması, izleyicileri kontrol, uyum ve isyan arasındaki sınırları bulandıran dikkat çekici bir dünyaya davet ediyor.

Temelde, aşırı ebeveyn kontrolü ve toplumsal izolasyonun sonuçlarını keşfeden Dogtooth’un hikayesinde çocuklarını evlerine hapseden, onları dış etkilerden koruyan ve gerçekliklerini bozuk bir lensle şekillendiren bir baba etrafında dönüyor. Çocuklara uydurulmuş bir dil öğretilirken gerçek hayatın tarihleri çarpıtılmış bir hayata maruz bırakılırlar. Çarpıtılmış kelime dağarcığı, sadece dış dünya hakkındaki anlayışlarını sınırlamakla kalmaz, aynı zamanda iletişimi engelleyen bir dil engeli sorunun kaynağında yatar. 

Filmin parlaklığı, kimlik, beyin yıkama ve mutlak gücün sonuçları konusundaki derin soruları gündeme getirmesinde yatıyor. Karakterlerin deneyimlediği izolasyon duygusu, Yorgos’un dikkat çekici sinematogrofisi ile giderek izleyicilere geçer. Dış referans noktasının kasıtlı olarak eksik olması, seyirciyi film içindeki dünyanın gerçekliğini sorgulamaya zorluyor ve karakterlerin kendi gerçekleriyle baş etme çabalarını yansıtıyor.

Christos Stergioglou’nun babayı canlandırdığı performans, film atmosferine ürkütücü bir katkı sağlarken duygusal bağlardan yoksun tavırları, izole büyümenin dehşet verici etkisini vurgular, çocukları hem kurban hem de çarpıtılmış bir aile dinamiğinin failleri haline getirir.

Yorgos Lanthimos’un psikolojik manipülasyon, izolasyon ve gerçeğin peşindeki arayışıyla ilgili keşfinin bir parçası olmak için geleneksel anlatıları aşan Dogtooth filminden esinlenerek hazırladığımız playliste sizleri davet ediyoruz.