Fondazione Prada, Pino PASCALI – Italian ways of storytelling

Fondazione Prada, sanatın İtalyan köklerine eğilen bir başka sanatsal yolculuk ile karşımızda. Mark Godfrey, İtalyan sanatçı Pino Pascali’nin kırk dokuz eserinden oluşan özenli bir seçkinin küratörlüğünü üstleniyor.

Sergi birkaç öğenin rol almasıyla hayat buluyor. Savaş sonrası dönemin önde gelen sanatçılarından Pino Pascali, her biri sanatçının farklı ifade biçimlerine adanmış bölümlerde tasvir ediliyor. Fondazione Prada, bu sanat eserlerini tamamen otantik bir şekilde gözler önüne sermeyi ve sergicilik hakkında bir diyalog başlatmayı amaçlıyor. 

Mark Godfrey küratör olarak önemli bir rol üstleniyor ve sanat eserlerine ruhsal ve zihinsel düzeyde temas ediyor. Godfrey küratörlük konusunda şunları söylüyor: “Pascali ‘sahte’ ya da ‘düzmece’ bir heykelin ne olabileceği üzerine düşündü. Eserlerini katı kütlelermiş gibi adlandırarak, onların boş hacimler olduğunu bilen izleyicilerine göz kırpıyordu.” diyerek Pascali’nin vizyonu ve kavramsal iletişim yöntemleri hakkında bilgi veriyor. Bu sergi, Pascali’nin çalışmalarının yenilikçi kapsamını, özellikle de son elli yılda birkaç kuşak üzerinde önemli bir etkiye sahip olan heykellerini incelemeyi amaçlıyor.

Podium’un zemin ve birinci katları, Pascali’nin Roma, Torino, Venedik ve İtalya’nın dört bir köşesinde gerçekleştirdiği özgün sergilere gerçek anlamda sadık bir deneyim yaratmak üzere, kurgusal ortamlar yaratarak beş kişisel sergisini nasıl gerçekleştirdiğini inceleyen serginin ilk bölümüne ev sahipliği yapıyor. Bu odalar, orijinal sergilerin mekânsal boyutlarını taklit ederken, sanatçının alışılmadık sergileme yöntemlerini de gözler önüne seriyor. 

İkinci bölümde ise Pascali’nin doğal ve endüstriyel malzemecilik yönüne değiniliyor. Bunları nerelerden temin ettiğini, amaçlarını ve diğer yaratıcılar ile etkileşimlerini  keşfederek Pascali’nin harekete geçirdiği ilham döngüsü merceğimizde. Ziyaretçiler, doku merkezli bir hikâye anlatımında her biri tuval, boya, toprak, Eternit fiber çimento, sahte kürk, çelik yünü, köpük kauçuk, araba parçaları, saman ve temizleyiciler gibi belirli bir malzemeye odaklanan farklı alanlarda yürüyebiliyor. 

Galerinin üçüncü bölümü Nord bölümünde yer alıyor. Bu eserler Pascali’nin diğerlerine nasıl katkıda bulunduğunu ve onların anlatılarını nasıl pekiştirdiğini yansıtıyor. Bu bölümde sanatçının Ricostruzione del dinosauro (1966), 1 metro cubo di terra (1967), 9 mq di pozzanghere (1967) ve Fiume con foce tripla (1967) gibi önemli eserleri öne çıkıyor. Elbette bu eserlere, orijinal anlatıya sadık kalarak çeşitli başka sanatçılar da eşlik etmekte.

Son olarak Sud galerisinde serginin dördüncü bölümü yer alıyor. Galerinin bu bölümü Pascali’nin heykellerine ve onları ebedi kılmak için çekilen efsanevi fotoğraflara yöneliyor. Fotoğraf, bir oyun alanı işlevi görerek izleyicilerin sergiyle alışılmadık derecede yaratıcı ve eğlenceli şekillerde etkileşime girmesini sağlamakta.

Fondazione Prada, sanatın ve sanat çalışmalarının dünyadaki değişimleri yeni ve ilgi çekici bakış açılarıyla anlamak için çok önemli olduğu inancına sadık kalarak bir başka etkileyici projeye daha imza atıyor. Pino Pascali’nin kısa ama etkili öyküsü, birbirini tamamlayan anlatılarla aktarılıyor ve bize bu projenin neden önemli olduğunu hatırlatıyor. Pino Pascali sergisi 23 Eylül’e kadar Milano’daki Podium, Nord ve Sud galerilerinde ziyaretçilere açık.