Sanatın topluma umut ve anlam getirdiğine ve algımızda bir değişime yol açtığına inanıyorum. Bu sorgulama da bireysel anlamda ve kolektif olarak büyümemizde ve evrimimizde önemli bir yere sahip. Moda bir ifade biçimi. Bize özgüven verir ve kendimiz için gördüğümüz vizyonu gerçekleştirmemiz için bir platform sağlar. Bu iki dünyayı bir araya getirdiğinizde olasılıklar sonsuzdur.
Beni en çok besleyen şey bu kimlik çeşitliliği. Farklı dünyalara girip çıkmak, o dünyaların bir araya gelip buluşması… Bir dünyayı bilinmedik bir dünyayla bir araya getirdiğimde diğer insanları ve kendimi rahatsız ediyorum. Bu da açılmayı ve ufkun genişlemesini tetikliyor.
Bu zaman diliminde dünyaya gelmemin nedeni gibi hissediyorum.
Zor bir soru! İlginç bir yolculuk oldu ama sanırım benim için en unutulmaz şey en tutkulu okuyucum olan annemle birlikte Pari Dust için bir yıldan uzun bir süre çalışmamdı. Her platformda toplam binden az takipçim vardı. Bu sanat ve moda diyaloglarına hayat vermek benim için eşi görülmemiş bir takıntı ve enerjiydi. Yılbaşından hemen sonra tek başıma Teksas, Marfa’ya gitmeye karar verdim. Austin’deki bazı sanat okullarıyla irtibata geçtim; iş birliği yapabileceğim bir fotoğrafçı önerip öneremeyeceklerini sordum. Nihayet El Paso’da Wynn’le tanıştım. Bir araba kiralayıp üç saatlik bir yolculuktan sonra Marfa’ya vardık. Burada Chianti Vakfı’nı ziyaret edip Donald Judd’un ikonik “Untitled 15 works in concrete”ini, Elmgreen & Dragset’in “Prada Marfa”sını ve Ballrom Marfa’da bir grup sergisini fotoğrafladık. İkinci günün arifesinde, iki kara sanat enstalasyonunu çektikten sonra Thunderbird Hotel’e döndük. Burası telefonun çalıştığı tek yerdi. Kablosuz internete bağlandıktan sonra gelen kutum ve Instagram’ım mesaj bombardımanına tutuldu. Alacakaranlık Kuşağı’nı andıran bir an yaşadım. Sonra öğrendim ki Buzzfeed benden söz etmiş ve hesabım inanılmaz bir ün yakalamış. Donald Judd’ın devasa bir mekanda ve sonsuz bir gökyüzünün altında yer alan işlerini yalnızca 24 saat önce tanıştığım biriyle paylaşıyordum ve bu hem metafizik hem de unutulmaz bir deneyimdi. Hayalimi gerçekleştirme fırsatının, odağımın ve geçim kaynağımın bana sunulduğu bir andı bu. Hala Tanrı’nın bana bir armağanı gibi geliyor.
Evet, ne demek istediğini çok iyi anladım! Ben doğayla iç içe olmayı ya da çılgınca dans edebileceğim bir yere gitmeyi seviyorum. Kendi başıma veya arkadaşlarımla…
Benden çok daha büyük olan ve keşfetmek istediğim fikirleri gerçekleştirebilmek için yardıma ihtiyaç duyduğumuz ve kontrolden feragat etmem gerektiğini anladım. Bu benim için çok zor bir şey ama uyumlu olduğunuz insanları bulmak ve onlarla birlikte çalışıp bir şey yaratmak da çok güzel bir his.
Mutluluk bir tercihtir. Her gün uyandığınızda yaşamak istediğiniz dünyayı hayal edin ve onu yaratın. En çılgın hayallerinizi bu şekilde var edebilirsiniz. Vizyonunuza sadık kalırsanız yavaş yavaş gerçek olmaya başlar.
Bitmeyen bir misyonum var; o da duygusal anlamda etkileyici ve çekici yeni yerler, insanlar ve işler keşfetmek ve bunları tüm dünyaya aktarıp başka insanlarla paylaşmak. İnsanların beyinlerine girmek ve bu işi yapan insanlarla diyalog kurarak işin gerektirdiği görsel anlatı derinliğini ve boyutu vermek.
Makoto Azuma ve Shunsuka Shiinoke’den “Encyclopedia of Flowers Part 2.”
@paridust (gülüyor)
The Parker Palm Springs.
Sanata ilgimi şekillendiren ve kimliğimin bir parçası olan kültürü ziyaret etmeyi uzun süredir istiyorum. Nihayet İran doğum sertifikamı ve pasaportumu aldım. Babamın doğduğu ve ailemin büyük bir kısmının yaşadığı yeri bu yıl nihayet ziyaret edebileceğim.
Gününe göre değişiyor.
Drama seviyesine göre değişiyor.
Meditasyon ve yoga için günün ilk saatlerini kendime ayırıyorum.
Fazlaca sahip olduğum için şanslıyım.
Yedide.