Heyecanını yitirmemek nasıl mümkün olur?

Tasarım yolculuğuna kendisi bile fark etmeden başlayan Yasin Arıbuğa’nın çizime olan merakı çoğu sanatçı gibi çocukken başlamış. “Çocukluğumdan beri iğrenç de olsalar hep çizip karaladım.” diyen Yasin şimdiler de gününleri Sude Belkıs ile kurdukları AfterWork isimli sanat kolektifleri için çalışarak, başka tasarımcılarla beraber yaratıcı işler üreterek ve sergiler düzenleyerek geçiriyor.

Yasin’in orijinalliği tasarımlarını sürekli olarak etkileyen bir akımdan değil daimi olarak değişen yenilikleri takip etmesinden ve içlerinden birine bağlı kalmamasından kaynaklanıyor. “Benim sanırım hiçbir çizgim yok. Bir çizgide oturamıyorum. Yaptığım şeyden anlık bir haz alsam bile üstünden geçen 1-2 ayda o işten nefret edip yeni arayışlara geçiyorum.” diyerek açıklıyor değişken tarzını. Ona tasarım sürecinde en heyecanlandığı kısmı sorduğumuz da “Yeni bir tasarıma başlarken genelde başlamadan önce kafamda yapacağım işin son halini kurgularım ama genelde çıkan sonuç kurguladığım şeyden bambaşka bir şey çıkar. Benim için en büyük heyecan buradan doğuyor. İstediğin netlikle gir, sonuç benzersiz oluyor. Bu belirsizlik beni heyecanlandırıyor.” diyor. Pandemi sürecine ise tek pozitif yaklaşan insanlardan biri. Başlangıçta karantina ile gelen kendi başına kalma sürecini ilhama çeviren Yasin şu anda “Umarım Covid uzar.” tarzında düşüncelerinden çok pişman. Karantina döneminde çıkardıkları kolektif dijital sergileri New Normal’ı görünce biz de Yasin’in karantina dönemi keşke uzasa demekten kendimizi alıkoyamıyoruz. Fiziksel hayata döndüğümüz bugünlerde ise yeni fotoğraf seçkileri İkilik’i sergiledir. Meraklılarına duyurulur.

Çalışma masan nasıl görünüyor?

Şu sıralar nelerden ilham alıyorsun ?

Grafik mi illüstrasyon mu?

Coğrafya senin için ne anlam ifade ediyor?

Sanal sergi mi fiziksel sergi mi?

Yaratıcılar için bir tavsiyen var mı ?

Senin için gelecekte ne var?

Ne olacak bu dünyanın hali?

Buradan sana katkı sağlayanlara teşekkür etmek istersen, şimdi tam zamanı!