Kelly Maker

Arts & CultureJanuary 31, 2017
Kelly Maker

“Kendini toparla!” deyişi vardır ya? İnsanlar bunun dışında hareket ettiğinde ne kadar hoşumuza gidiyor anlatamayız; beraber giyilmemesi gereken desenleri giydiklerinde, söylenmemesi gereken şeyler söylendiğinde, beraber anılmayan şeyler bir araya getirildiğinde… Tevekkeli değil, Kelly Maker da çok hoşumuza gidiyor…

Fotoğrafçılığı kolaj yapmak ile karşılaştırdığında, her biri seni nasıl hissettiriyor?

Kolajlar ne kadar özneyle ilgili ise, fotoğraflar da o kadar dahil olan insanlarla ilgili oluyor. Fakat kolaj çok daha kişisel ve izole. Fotoğraf çekerken üzerinde oynadığınız ve kullandığınız farklı kişilikler ve fikirler oluyor. Kolaj yaparken ise daha çok kendi görüşüm, resme yansıttığım kendi fikirlerim oluyor. İyi olurlarsa bu benim başarım, kötü olurlarsa da bu benim başarısızlığım; sadece benim. İkisinden de farklı yönde keyif alıyorum. Yalnız olmak istediğimde sanat üretiyorum ve insan görmek istediğimde fotoğraf çekiyorum. İçe dönük ve dışa dönük hallerimi dengelemek için harika bir yöntem.

Bir anı yakalarken neye dikkat ediyorsun?

Herhangi bir çekim için mekan ve model ana ilham oluyor. Bir çekimi elimden geldiğince planlıyorum fakat çoğu zaman son dakika ve spontane oluyorlar. İşler kötü gittiğinde daha iyi çekimler yaratıyorum sanki. Bir model geç kalınca ya da hava doğru olmadığında. Genelde çok aceleciyim o yüzden bir problem olduğunda, bir adım geriye çekilmem ve çevremi analiz etmem için bir şans doğuyor.

Bir kolaj için resim ve kitapları eşleştirmen nasıl oluştu?

Yaratıcılığımla ilgili son derece sabırsızım ve bu işleyen bir şeyi bulmam için yaptığım denemelerin tamamen bir evrimiydi. Instagram’ımın sonuna kadar giderseniz nerden başladığını görebilirsiniz. İlk başta kötü basılmış resimler üzerinde elimle çizim yapıyordum, sonra arka planı internette bulduğum başka kolajlarla değiştiriyordum. En sonunda internette bodysuit giyen bir kadın fotoğrafı gördüm. Kompozisyon tam anlamıyla mükemmeldi, daha bile iyi hale getirmek için ne yapabilirim diye düşünmeye başladım. O zaman bodysuitu kaldırıp sahip olduğum bir kitabı yerleştirdim. Sonra da ‘edit’lerim doğdu ve sonrasında yine evrim geçirerek kolaj ve illüstrasyonlara dönüştü.

Hikayen nedir? Sanatsal yolculuğunu nasıl tanımlarsın?

Şu ana kadar çok kısa, çok heyecan verici ve hızlı bir yolculuk oldu. Hayatımdaki ilk fotoğraf çekimimi arkadaşımın bahçesinde onu modelim olarak kullanarak 2016 Mart ayında gerçekleştirdim. Ne bir tecrübem, ne de eBay’den aldığım 35mm basit ve ucuz bir kamera ve eski çalışmayan bir Polaroid’im dışında bir şeyim vardı. Sonrasında şu an yaptığım kolaj işlerine kadar, maddi gücüm yettiği kadar çekim gerçekleştirdim. . Birçok bir deneme / yanılma oldu. Yeni insanlar tanıyarak ve azıcık yönlendirme ile kendim ilerledim. Fakat çok eğelenceli ve saf bir ilerleme oldu; eğer fotoğrafçılık ve sanat ile ilgili teknik bir eğitim almayı seçseydim, stilim bu kadar gelişmezdi. 21 yaşındayım o yüzden yolculuğum daha yeni başladı diye düşünmek istiyorum!

Author: Alara Kap

RELATED POSTS