Sadece kareleri ve ışık kullanımı sayesinde değil sembolizmlerle birlikte de insanları “düşünceli oldukları anlarda izole edip serbest bırakıyor” Romane Iskaria. Geçmiş ve geleceğin bağlantılı olduğuna dair izleri de taşıyan Romane “Enume elis”te insanların “en derin varlıklarıyla yeniden bağlantı kurmak” fırsatlar açmak istediğini “özellikle gelecek nesiller için bu görünmez toplulukları” da önemsediğini vurguluyor.
Istanbul’un uyandırdığı hisler?
Hedef nedir?
Rüyalar hiç biter mi?
Kabusların olumlu yönleri var mıdır?
Geçmiş mi yoksa gelecek mi?
Bir kişi nereye aittir?
Ulusal sınırların bir anlamı var mı?
Zorlu deneyimler veya korkular beklenmedik faydalar sağlayabilir mi?