Jen Stark doğal formlardan ve mandalalardan ilhamı aldığı eserlerini, alternatif dikroik ve renkli cam levhalarla oluşturdu. Statik olduğunda bile titreşen bir hareket iması yaratan eser, karanlıkta da gün ışığında olduğu gibi gözüküyor. Malzemelerin verimli bir şekilde kullanılması için, renklerin sırası parçadan parçaya değişecek ve eserin her parçasını benzersiz hale getirecek bir nitelikte. Yinelemeli ve animasyon desenleriyle öne çıkan eser, meditatif niteliğiyle de ilgiyi üzerine çekiyor. Bu noktada izleyicileri farklı bir algı durumuna ve akışta süzülmeye davet edişiyle birlikte harika bir meditasyon objesi haline geliyor. 30’dan fazla eseriyle birlikte kendi akımını bulan sanatçı, renklerle ve enerjilerle bu akımı zenginleştirmeye devam ediyor. Bridget Riley ve Marina Apollonio gibi, 1960’ların Los Angeles’ının Finish Fetish sanatçılarını ilham kaynaklarından gösteren Jen Stark, “İyi sanat dışlayıcı değil kapsayıcı olmalıdır.” sözleriyle, eseri kapsayan sanat dünyasını tanımlıyor.