“Vultures 2” gerçekten çıktı mı?

Sert baslar, holiganlar, dramatik gospel tınıları… ve yine tamamlanmamış bir Kanye West albümü. Ye ve TY Dolla $ign, Vultures üçlemesinin ikinci bölümüyle karşımızda ve ilk albümdeki sound’larından pek vazgeçmiş gibi değiller. İkilinin Villan Arc’ı daha yeni başlıyor gibi görünüyor. 

Kartlarımız açık, biz Kanye hayranlarıyız. Yine de son birkaç yıldır Ye bizi tekrar tekrar düşündürmeye itmek için elinden geleni ardına koymuyor gibi görünüyor. Kesin olan bir şey var, o da ilk günden beri her zaman yalnızca aklındakileri konuştuğu. Ve bu da onun saf, ham ve kesinlikle özgün sesini gerçekten sevmemizi sağladı. “Vultures 2” aynı ideolojiyi takip ediyor, Kanye’nin distopik bir dünya vizyonuna bir bakış. Kendisinin içinde yaşadığı yegane dünya. Bu gülün birçok dikeni var ve gerçekten de tüm bu bulutların arasında güneşi görmek gittikçe zorlaşıyor.  Tüm bu gerçekler bize “Eski hayatından tamamen kopmuş bir insandan geriye ne kalır?” sorusunu sorduruyor.

Üçlünün ilk albümüne benzer şekilde Vultures 2 de kara bulutlu bir tona sahip, bulutların arasına serpiştirilmiş eterik anları da yanından ayırmıyor. Parçalar sıklıkla sert, bas odaklı ritimlerden daha yumuşak, daha melodik ara bölümlere geçiş yapıyor. Bu sesler, Vultures evreninin karakteristik tatlarını veren gizli kimliğini oluşturuyor. Uyumsuz sesler, tempo ve ritimdeki beklenmedik değişimlerle yansıtılan ısrarcı bir aciliyet ve huzursuzluk hissi var. Bu gerilim dalgası, Ye’nin imza sesleri olan duygusal vokal örnekleri ve gospel etkileriyle dengeleniyor. 

Gösterinin gerçek yıldızı, her biri kendi yerine özenle yerleştirilmiş katkıcı sanatçılar. Doğru sesi doğru noktaya mühürleyen müzikal deha hala varlığını hissettiriyor. Future içinde bulunduğu şarkıları neredeyse dinlenebilir kılıyor, Playboi Carti ve Kodak Black albümün umutsuzca ihtiyaç duyduğu tatları getiriyor, 070 Shake bir şarkıda ortaya çıkıp havayı kısa bir süreliğine ama tamamen değiştiriyor ve yeni nesil Ye’miz North West nedense Japonca rap yapıyor. 

Vultures 2 gerçekten de ne kadar eksik ve yavan olduğu ile öne çıkıyor. Albümün kötülüğü yanında “Vultures 1” bir başyapıt gibi görünüyor. Projenin çabasızlığı ve düşük eforlu uygulamalarına karşı delirmemek elde değil. Vultures evreninde heyecan duyulacak net bir konsept var, keşke bütün bu albüm bir konsept olarak kalsaydı. Bariz benzerlikler, şarkıların yapılandırılmış bir evrenden çok ucuz taklitler gibi hissettirmesine neden oluyor. Sana bakıyorum “Fried”! Sanırım Kanye West Feezy giyiyor…

Müzik kesinlikle subjektif bir konu, diğer tarafta kelimeler pek öyle değil. Ye’nin son dönem ideolojileri hakkında yorum yapmak istediğimiz tek şey bu. Sanırım Kanye bir kahraman olarak ölmektense bir villain olacak kadar uzun yaşamayı tercih etti. Daha önce de söylediğimiz gibi, kendimizin hayranı olduğumuz için hala Kanye’nin hayranıyız. Şarkıyı Ye’nin kendisinden başka değerlendirecek kimse yok, kendisinden bir alıntıyla albüme puanımızı veriyoruz: 

“Yikes”

-Kanye West