Lip Balm: Self-Care or Addiction?

Tamam, hadi konuşalım: Lip balm takıntısı. Ne olduğunu biliyorsunuz. Güvenilir küçük tüpünüz olmadan evden çıkamazsınız ve eğer unutursanız? Panik. Kaos. Dudaklar anında Sahra Çölü gibi hissedilir. Tanıdık geldi mi? Yalnız değilsiniz. Cilt bakımı rutinleri, nemlendirme hatırlatmaları ve estetik “çantamda ne var” videoları ile büyüyen bir nesil için dudak kremi sadece bir ihtiyaç değil, bir kişilik özelliğidir. Artık sadece basit bir ChapStick’ten bahsetmiyoruz. Glossier Balm Dotcom, Laneige dudak uyku maskeleri (sadece geceleri değil, 7/24 kullanılır), Rhode çılgınlığı ve YSL Loveshine Gloss, Armani Prisma Glass veya gecenin 2’sinde TikTok tavşan deliğinden bulduğunuz belirsiz K-beauty markaları gibi son derece lüks uygulamalardan bahsediyoruz. Ama şöyle bir şey var, dudaklarınıza bakmak ne zaman tam bir bağımlılığa dönüştü?

Bazı dermatologlar bazı bileşenlerin (mentol veya kafur gibi) dudaklarınızı daha fazla kurutabileceğini, yani ne kadar çok kullanırsanız o kadar çok ihtiyacınız olacağını belirtmişlerdir. Bu, yangını benzinle söndürmek gibi bir şey. Yine de her saat başı sürmeye devam ediyoruz. Neden? Belki de mesele sadece nemlendirme değildir. Belki de kontrolle ilgilidir. Hayat bunaltıcı, kaotik ve öngörülemez olabilir. Ama dudak kremi? Bu çok kolay. Hemen orada. Anında işe yarıyor. Kaydır, bitti. Çubuk formunda minik bir kucaklama gibi. Konfor kültürü isteyen var mı?

Ancak burada iş biraz ironik bir hal alıyor: bazen “kuru dudakları” düzeltmeye o kadar takıntılı oluyoruz ki dudaklarımıza kendi kendilerini düzenleme şansı vermiyoruz. Evet, kişisel bakım havalı bir şey ama aslında anlamsız da olsa kendimiz için bir şey yapma hissinin peşinde miyiz?

Kapitalizmin bunu nasıl yediğini de görmezden gelmeyelim. Markalar sadece merhem istemediğimizi, çilek kokulu, kolajen artırıcı, ışıltılı, cinsiyet ayrımı gözetmeyen, etik kaynaklı nemlendirme deneyimleri istediğimizi anladılar. Bu yüzden beş tane alıyoruz, her yere saklıyoruz ve hala kuru hissettiğimizde şok olmuş gibi davranıyoruz. İşte gerçek: dudak kremi kötü değildir. Kullanın, sevin, tadını çıkarın. Ancak kendinizi her beş dakikada bir duygusal destek yapıştırıcısı gibi ona uzanırken buluyorsanız, belki de kontrol etme zamanı gelmiştir. Dudaklarınız gerçekten kuru mu, yoksa sadece ritüele mi uyuyorsunuz?

Utanmak yok, yargılamak yok – sadece dudaklarınızın (ve ruh sağlığınızın) sonsuz tekrar uygulamadan daha fazlasını hak ettiğini hatırlatmak için.