Söz konusu seçimler sonucunda gerçekleşen olayların sorumluluğu değilse bile haksızlıkları göstermek, ses yükseltmek çoğu zaman bizim elimizde.
Hemen hemen herkesin hem fikir olduğu konu; ünlü kişilerin mükemmel, kolay, sorunsuz hayatlara sahip oldukları. Toplum tarafından tanındıkları zaman kimseye haksızlık etmeyecekleri veya kimsenin onlara zarar vermeyeceği görüşü doğuyor.
2018 yılına gelmemize rağmen hala bazı şeylerin dünyaca çözülmemesinin nedeni bu önyargılar. TIME, bu farkındalığı sağlamak için kapağına 2017 yılının insanı olarak alışılmışın aksine bir erkek değil, beş kadın yerleştirdi. Sessizliğini bozan kadınlar… En sağ tarafta ise sadece bir kol görüyoruz. Bu kişi; kimliğini göstermek istemeyen bir mağdur. Yaşadığı olaydan beri yıllardır kendine “ya?” sorusunu soran, kendinde hata arayan ne ilk ne son mağdur olacağa benziyor.
Aksi şekilde gelişmesi, bu vakaların son bulması, en azından aza indirgenmesi için başlatılan #MeToo hareketi insanları seslerini çıkarmalarını tetikleyecek. Kapaktaki 5 kadını nam-ı diğer “The Silence Breakers”ı tanıyalım;
David Mueller isimli DJ tarafından taciz edilen şarkıcı. O da diğer mağdurlar gibi suçlu hissettirilmek istemiş. Adına dava açılarak avukatı tarafından suçlu hissettirilmek istenmiş. Bu şekilde olsaydı hak yerini bulmayacaktı, dünyada olan sayısız vaka gibi… Fakat Taylor, sesini çıkararak fitili ateşleyenlerden.
Oyuncu, kariyerinden önce yapım stüdyosu Miramax’ın başındaki Harvey Weinstein tarafından ahlaksız tekliflerde bulunulduğu ortamdan kaçtığını ancak senelerce bu çirkin olayı raporlayabileceği bir mecra bulunmadığını belirtiyor. Bu vakaların aktarılması toplumlara bilinçlilik için destek olurken, statüsü yüksek insanların her zaman doğruyu yapmadığı gerçeğini de bizlere gösteriyor.
UBER’de yaşadığı taciz vakasından sonra yaptığı şikayetin dikkate alınmaması hatta işini değiştirilmesi veya susma seçenekleri sunulan mağdur. Daha acınası olanı; hikayesinin benzerlerini işten ayrıldıktan sonra duymaya devam ediyor olması…
Sacramento’da California’nın göbeğinde, insanların ortasında taciz edilen Adama 147 kadına ulaşarak adaletin yerini bulmasını sağlayanlardan. Kadınların günümüzde güçsüz algısını kırmaları için en önemli adımı atmış kişilerden biri.
Taciz edilip, korkutulduğu için sessizliğe mahkum edilen bir kadın. Kendi evinde bile rahat edememenin yaşattığı his bir yana, haksızlığa uğrayıp susmanın ağırlığı altında kalan Isabel Pascual’ın o zamanlarda kendini yalnız ve güçsüz hissettiğini belirtmesine şaşırmamak lazım. Ne yazık ki asıl şaşırılan şey, başına bu kadar acı olaylar gelen insanların seslerini çıkarmaya başlaması…
Başkalarının seçimlerini yaşamak bir yana, onların seçimleri yüzünden utanç duyabiliriz. Bazen sesimizi çıkarma seçeneğimiz de olmayabilir. Söz konusu anonim şahıs da, yakınlarıyla yaşadığı zorlukları paylaşamamanın bedelini adını vermeden ödeyenlerden.
Bir karar mekanizması, bizlere çeşitli konularda susmamız, bir şeyleri onların dediği veya olması zorunlu standartlarda yapmamız gerektiğini baskılar durur. Ayrı hikayelere sahip kadınların hikayesini en iyi özetleyen şahsın “anonim”
olduğu kanısındayım. Ezilen, susarak veya kimliğini gizlemek zorunda hissederek kendine kısıtlı çıkış yolları bulabilen, kimi zaman bunu bile bulamayan insanlar arasındayız. TIME bu insanların sesini haykırmalarına yardım etmek, daha çok insanın farkındalıkla başlarına gelenden utanmaktan ziyade utandırmalarını sağlamak için bu kadınları sessizliği bozan yılın insanları olarak duyurdu. Bu insanlar sadece 2017’nin insanı varsayılabilirler ancak bu cesarete sahip insanlar, her zaman var olması gereken insanlık normudur.